Ο Μπελογιάννης ζει

Στίχοι: Δημήτρης Ραβάνης – Ρεντής
Μουσική: Λάκης Χατζής
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Τραγούδι: Βασιλική Νίκα

Am            Am                        Dm    Em    Am
Τον ξέρουνε τα ελάτια, τα πλατάνια
C                         Dm
ίδιος μ' αυτά, περήφανος, στητός
  F           Em           Am
αχούν απ' τη φωνή του τα ρουμάνια
Dm          Am  Dm     Em    Am
μπρος για τη νίκη, για το κόμμα μπρος

Am                         C             Dm
Ο Μπελογιάννης ζει μες στην καρδιά μας
        G                                               C
ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές
        A7                                         Dm
ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας
                      Am           Em           Am
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές

         Am                       Dm       Em              Am   
Ζει σ' όλους τους καιρούς, σ' όλους τους τόπους
G  C                                  Dm
το κάθε σπίτι, σπίτι του δικό
             F                     Em          Am
Ζει ο Μπελογιάννης, ζει με τους ανθρώπους
          Dm         /                  Em     Am
που χτίζουν έναν κόσμο σοσιαλιστικό

Ο Μπελογιάννης ζει μες στην καρδιά μας
ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές
ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές

Am                      Dm       Em        Am
Και στο τραπέζι της χαράς της πρώτης
G   C                                         Dm
Στη νίκη στης ειρήνης τη γιορτή
  F                          Em                Am
Ο Μπελογιάννης θαν’ πανηγυριώτης
     Dm     Am  Dm         Em       Am
με κόκκινο γαρούφαλλο στ’ αυτί.

Χρέος

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη video: Βέλγιο 1985


F#m                                    B               E            C#
Κι ύστερα πάλι ομοβροντία τα χαράματα
F#m                                     B                        E           C#

Διώχνοντας απ’ τα κυπαρίσσια τα σπουργίτια

F#m                                           B                 E           C#

Τα φορτηγά αυτοκίνητα γιομάτα αγωνιστές

F#m                             B                 E           C#

Περνώντας για τον τόπο της εκτέλεσης

F#m                                B                     E           C#

Κόβοντας με τις ρόδες στα δυο τον ήλιο

F#m                             B                 E           C#

Περνώντας για τον τόπο της εκτέλεσης

F#m                           B                   E           C#

Έμεινε πάλι πολύ σκόνη τ’ απογεύματα

F#m                                   

Η σκόνη που αφήνουν πίσω τους

        B                                         E           C#
Τα μαύρα φουστάνια των μανάδων

F#m                                        B                                        E           C#

Καθώς γυρνάνε απ’ του Αβέρωφ ή απ’ του Χατζηκώστα

F#m                             B                 E        C#

Ή από τα τμήματα των μεταγωγών

F#m                                       B                 E           C#

Οι μαύρες μανάδες με τα μαύρα φουστάνια

F#m                                      B                   E             C#

Με την καρδιά τους τυλιγμένη στο μαντίλι τους

F#m                                      

Σαν ένα ξεροκόμματο ψωμί

                       B                   E           C#
Που δεν μπορεί να το μασήσει

F#m                                      B                   E             C#

Που δεν μπορεί να το μασήσει μήτε ο θάνατος

F#m                                      B                   E              B       E 

Που δεν μπορεί να το μασήσει μήτε ο θάνατος

Έτσι πολύ ατένισα

Ποίηση: Κωνσταντίνος Καβάφης
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς

Am      Em     E     Am
Am      Em     E    {F   E} Am    /

                 Am                     Em

Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα,
        E                                   Am

που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου.

                 Am                     Em

Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα,
        E                                           F   E  Am     /

που πλήρης είναι αυτής η όρασίς     μου.

                    G                                 F#m                         Em      Am
Γραμμές του σώματος. Κόκκινα χείλη. Μέλη ηδονικά.

                      Em                         B                 Em       E
Μαλλιά σαν από αγάλματα ελληνικά παρμένα.
           E7                        /                  Am        /
πάντα έμορφα, κι αχτένιστα σαν είναι,
                       Dm        /                           E               /
και πέφτουν, λίγο, επάνω στ’ άσπρα μέτωπα.
                   Dm  .   .   .     .    .      .   .   .
Πρόσωπα της αγάπης, όπως τάθελεν
             E                  /
η ποίησίς μου ....
               Am                        E
μες στες νύχτες της νεότητός μου,
                    E                                              Am
μέσα στες νύχτες μου, κρυφά, συναντημένα
               Am                        E
μες στες νύχτες της νεότητός μου,
                    E                                              F   E  Am    /
μέσα στες νύχτες μου, κρυφά, συναντημέ       να


Am      Em     E     Am
Am      Em     E    {F   E} Am

                    G                                 F#m                         Em      Am
Γραμμές του σώματος...

Κοιμάται η Μαργαρίτα μου

Στίχοι: Δημοτικά δίστιχα (παραλλαγή)
Μουσική:  Βασιλική Νίκα
Τραγούδι: Ανδρομάχη Βαλαή, Νικόλας Μπαλκίζας

Κοιμάται η Μαργαρίτα μου
και πως να την ξυπνήσω
να πάρω διαμαντόπετρες
να την πετροβολήσω

Κοιμήσου κοριτσάκι μου
σε κούνια καρυδένια
σε ρουχαλάκια κεντητά
και μαργαριταρένια

Κοιμάται το μωράκι μου
κι εγώ το νανουρίζω
και την κουνίτσα του κουνώ
γλυκά το αποκοιμίζω

Κοιμήσου ανθέ της λεμονιάς,
κλαδί της μαντζουράνας,
γαρούφαλλο της Bενετιάς,
τριαντάφυλλο της Σπάνας

Κοιμάται ο ήλιος στα βουνά
κι η πέρδικα στα δάση
κοιμάται η Μαργαρίτα μου
τον ύπνο να χορτάσει...

• Κατηγορία:

  Μουσική

• Άδεια

  Τυπική άδεια YouTube

Εις μνημόνιον (Άι γαρούφαλλό μου)

Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας
Μουσική: Αργύρης Κουνάδης
Τραγούδι: Ελένη Βιτάλη



Dm           /                   A                    /                Dm
Βγήκαν λάμιες στο ποτάμι, σύννεφο έβαλαν γιορντάνι
Dm           /                   A                    /                Dm
κι άντρας ζώνει τ' άρματά του, πάει ταμένος του θανάτου
Gm                             Dm                 A               Dm
Και ποιος θα σου κρατήσει άσπρο στο χορό μαντίλι
Gm                    Dm                    A                    Dm
μαγιάπριλο του κόσμου, πίκρα περπατάει στα χείλη
Gm A7        Dm      Dm A7        Dm
άι, γαρούφαλλό μου - άι, γαρούφαλλό μου
Άλογο φαρί καβάλα
δράκοι του'στησαν κρεμάλα
μπρος στο μαρμαρένιο αλώνι
στέκει και το πεταλώνει
Ανέμη να γυρίσει
παραμύθι ν'αρχινήσει
μαύρο κρασί να πιούμε
το φεγγάρι έχει μεθύσει
άι γαρούφαλλό μου...
άι γαρούφαλλό μου...

και στην άκρη, στο ποτάμι
μια φλογέρα, ένα καλάμι
κάνει τον καημό φλογέρα
το παράπονό του αέρα
Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη
άι γαρούφαλλό μου...
άι γαρούφαλλό μου...

Ποιος πονεί και ποιος το θέλει
του ανέμου οι Αρχαγγέλοι
του καπνού 'ναι και τ' ανέμου
δεν το βάσταξα ποτέ μου
Ανέμη να γυρίσει
παραμύθι ν'αρχινήσει
μαύρο κρασί να πιούμε
το φεγγάρι έχει μεθύσει
άι γαρούφαλλό μου...
άι γαρούφαλλό μου...

Του Χάρου ειν το πανηγύρι
το χορό νεκρός να σύρει
τ' άστρα μες στο παραγάδι
και τον ήλιο στο σημάδι
Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη
άι γαρούφαλλό μου...
άι γαρούφαλλό μου...

To τρελοβάπορο

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Τραγούδι: Νίκος Δημητράτος



Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες "βίρα-μάινα"
την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ' τις δυο μεριές

Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ' όνειρο
κι έχει λοστρόμο αθώο ναύτη πονηρό
από τα βάθη φτάνει στους παλιούς καιρούς
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς

Έλα Χριστέ και Κύριε λέω κι απορώ
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο
χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε

Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε
κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα

Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες "βίρα-μάινα"
Έλα Χριστέ και Κύριε λέω κι απορώ
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο

Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε
κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα

Ένας μεγάλος του θεάτρου χάθηκε

Χάθηκε χτες μια μεγάλη μορφή του ελληνικού θεάτρου, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης. Ως φόρο τιμής ας ακούσουμε ένα τραγούδι από το θεατρικό έργο "Παραμύθι χωρίς όνομα" σε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.





Ο Εκτορας κι η Ανδρομάχη
Από το Τρωικό κάστρο η Ανδρομάχη
στον Εκτορα που κίναε για τη μάχη
φώναξε με φωνή φαρμακωμένη:
«Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει,
όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει.
Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει,
στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει»

Ετσι κι εμένα η κόρη του Γαβρίλη
σαν έφευγα στις 20 τ' Απρίλη
μου φώναξε ψηλά από το μπαλκόνι:
«Στρατιώτη αν θες τη μάχη να κερδίσεις,
μια κοπελίτσα κοίτα ν' αγαπήσεις.
Όποιος το γυρισμό του όρκο δεν κάνει,
στρατιώτη μου, τον πόλεμο τον χάνει»